درمان مناسب سطح: کلید اطمینان از اینکه مجسمه های بزرگ سفارشی برای مدت طولانی زیبا و بادوام باقی می مانند

1. درمان ضد رسوب: چرخه تمیز کردن را گسترش دهید و کار تعمیر و نگهداری را کاهش دهید
مجسمه های فضای باز اغلب در معرض فرسایش باد، شن، باران، فضولات پرندگان و سایر آلاینده ها هستند. این مواد نه تنها بر ظاهر مجسمه تأثیر می گذارند، بلکه ممکن است به مرور زمان باعث خراب شدن مواد شوند. بنابراین درمان ضد رسوب مبنایی برای حفظ زیبایی طولانی مدت مجسمه است.

فناوری ضد رسوب مدرن معمولاً از پوشش‌های ضد رسوب استفاده می‌کند که می‌تواند یک لایه محافظ صاف تشکیل دهد تا از چسبیدن مستقیم آلاینده‌ها به سطح مجسمه جلوگیری کند. پوشش نانو یک ماده ضد رسوب با راندمان بالا است. این یک لایه محافظ کوچک بر روی سطح مجسمه از طریق فناوری نانو تشکیل می دهد که چسبیدن آلاینده ها را دشوارتر و تمیز کردن آن را آسان می کند. این پوشش همچنین دارای عملکرد خود تمیز شوندگی است که می تواند به طور موثری تجمع گرد و غبار روی سطح مجسمه را کاهش دهد و دارای مقاومت قوی در برابر آب است که می تواند از نفوذ رطوبت به مواد جلوگیری کند و از خوردگی جلوگیری کند.

برخی از مجسمه های سنگی دارای مواد ضد رسوب خاصی هستند که بر روی سطح اعمال می شود. این عوامل ضد رسوب می توانند به داخل سنگ نفوذ کنند تا یک لایه محافظ عمیق تشکیل دهند و به طور موثر از روغن، لکه ها و آلودگی های شیمیایی جلوگیری کنند و در نتیجه ظاهر اصلی مجسمه را حفظ کنند.

2. درمان ضد خوردگی: عمر مفید مجسمه ها را افزایش دهید
بسیاری از مواد مورد استفاده در مجسمه ها، مانند فلز، سنگ یا چوب، تحت تأثیر رطوبت، نمک پاشی، مواد شیمیایی موجود در هوا و سایر عوامل در مدت زمان معینی قرار می گیرند که منجر به خوردگی یا هوازدگی می شود. این نه تنها ظاهر مجسمه را تحت تأثیر قرار می دهد، بلکه ممکن است ایمنی ساختار آن را نیز به خطر بیندازد. به منظور اجتناب از این مشکلات، درمان ضد خوردگی اهمیت ویژه ای دارد.

برای مجسمه های فلزی، به ویژه مواد فلزی مانند فولاد و آلیاژ آلومینیوم، درمان ضد خوردگی اغلب از پاشش، آبکاری یا محافظت از پوشش استفاده می کند. متداول ترین روش ها عبارتند از:

گالوانیزه گرم: این یک فناوری رایج ضد خوردگی است که می تواند یک لایه محافظ روی روی سطح فلز ایجاد کند. مقاومت در برابر خوردگی خوبی دارد و برای مجسمه های فلزی در معرض دید مناسب است.

آبکاری یا پاشش: از طریق فرآیندهای آبکاری یا پاشش، می توان لایه ای از پوشش ضد خوردگی را روی سطح فلز اعمال کرد. پوشش های متداول شامل کروم، روی، پلی استر و غیره است که این پوشش ها نه تنها می توانند به طور موثر از خوردگی اکسیداسیون جلوگیری کنند، بلکه براقیت و زیبایی سطح فلز را نیز افزایش می دهند.
برای موادی مانند برنز و چدن، اغلب از رنگ‌های ضد اکسیداسیون یا پوشش‌های مخصوص برای جلوگیری از اکسید شدن و تغییر رنگ سطح فلز استفاده می‌شود و در نتیجه رنگ اصلی مجسمه حفظ می‌شود.

پس از اینکه مجسمه سنگی با مواد نگهدارنده ضد آب روی سطح پوشانده شد، می تواند به طور موثر از نفوذ باران یا رطوبت به سطح سنگ جلوگیری کند و باعث لایه برداری سطحی، کپک زدگی و سایر پدیده ها شود. به خصوص در مناطق ساحلی یا محیط های مرطوب، عملیات ضد خوردگی اهمیت ویژه ای دارد.

3. درمان هوازدگی: ضد اشعه ماوراء بنفش و هوازدگی طبیعی
زیبایی مجسمه های بزرگ تنها به طراحی و متریال آنها بستگی ندارد. نحوه مقاومت در برابر فرسایش محیط خارجی، به ویژه اشعه ماوراء بنفش، به طور مستقیم تعیین می کند که آیا مجسمه می تواند رنگ و بافت خود را حفظ کند یا خیر. اشعه ماوراء بنفش نه تنها می تواند باعث محو شدن رنگدانه ها شود، بلکه باعث پیری و شکنندگی بسیاری از مواد (مانند چوب، پلاستیک و غیره) می شود. بنابراین، درمان هوازدگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

رنگ هوازدگی: در پاسخ به هجوم پرتوهای فرابنفش، مجسمه های مدرن اغلب از رنگ های مقاوم در برابر آب و هوا استفاده می کنند. این رنگ ها از فرمول های شیمیایی خاصی استفاده می کنند که می توانند به طور موثر پرتوهای فرابنفش را جذب یا منعکس کنند تا از آسیب اشعه ماوراء بنفش به رنگ سطح مجسمه جلوگیری کنند. این روش به ویژه برای مجسمه هایی با رنگ های روشن بسیار مهم است.

لاک ضد اشعه ماوراء بنفش: برای بیشتر مجسمه های بزرگ سفارشی یک لایه لاک ضد اشعه ماوراء بنفش برای محافظت از رنگ و ایجاد براقیت اضافی به سطح مجسمه اعمال می شود. لاک مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش می تواند از محو شدن رنگ جلوگیری کند و جلوه بصری مجسمه را حفظ کند، به خصوص زمانی که در معرض نور خورشید برای مدت طولانی در فضای باز قرار می گیرد.

درمان آنتی اکسیدانی: برخی از مجسمه های فلزی (مانند مجسمه های برنزی) نیز با آنتی اکسیدان درمان می شوند تا از تیره شدن رنگ یا تشکیل اکسیدهایی مانند پتینه روی سطح به دلیل واکنش بین اشعه ماوراء بنفش و اکسیژن در هوا جلوگیری شود.

4. مراقبت و نظافت روزانه
حتی اگر سطح مجسمه به درستی درمان شده باشد، تمیز کردن و نگهداری منظم برای حفظ زیبایی مجسمه ضروری است. مجسمه ها در محیط های بیرونی، گرد و غبار، لکه ها و آلاینده های زیادی را جذب خواهند کرد. اگر به موقع تمیز نشوند، این لکه ها ممکن است به سطح نفوذ کنند و لکه هایی را ایجاد کنند که پاک کردن آنها دشوار است یا حتی ساختار مجسمه را تحت تأثیر قرار دهد.

فرکانس تمیز کردن: فرکانس تمیز کردن مجسمه باید متناسب با شرایط مادی و محیطی مجسمه تنظیم شود. برای مجسمه هایی که سطوح گرد و غبار دارند، باید به طور مرتب با یک برس نرم تمیز شوند و برای جلوگیری از آسیب رساندن به سطح، از پاک کردن با اجسام سخت خودداری کنید. برای مجسمه های فلزی و سنگی می توان از شوینده های ملایم برای از بین بردن لکه های سرسخت استفاده کرد.

تعمیر موضعی: برای مجسمه هایی با آسیب سطحی جزئی (مانند خراش، لکه یا محو شدن)، تعمیرات موضعی باید به موقع انجام شود. برخی از پوشش ها یا سطوح رنگ را می توان مجددا اعمال کرد یا تعمیر کرد تا رنگ و درخشندگی اصلی خود را بازگرداند.

نگهداری حرفه ای: برای مجسمه های با ارزش یا تاریخی، توصیه می شود از یک تیم تعمیر و نگهداری حرفه ای دعوت شود تا به طور مرتب آنها را بررسی کرده و در صورت لزوم تعمیرات سطحی را انجام دهند تا مطمئن شوند که مجسمه برای مدت طولانی در بهترین حالت باقی می ماند.